Son Kuşlar-Öykü Özeti Ve Olay Örgüsü

SON KUŞLAR ÖYKÜSÜ:

 ÖZET:

Öyküde normalde insanlar tarafından sevilen, zenginliğini belli etmeyen, mütevazı bir adam olan Konstantin'in güz mevsimi geldiğinde bir canavara dönüşüp adadaki kuşları avlaması ve onun yüzünden kuşların artık adaya pek uğramadığı ve anlatıcının bu duruma çok üzüldüğü anlatılıyor.

KİŞİLER VE ÖZELLİKLERİ:

Kahraman Anlatıcı: Hikayenin anlatıcısıdır.. Doğayı ve hayvanları seven, küçücük kuşların avlanmasından son derece rahatsız olan, çevreye duyarlı biri... Konstantin: Galata’da bir yazıhanesi olan zahire tüccarıdır. Kendi halinde yaşayan, hesaplı, başkaları tarafından sevilen, mütevazi, şakacı bir tavrı yanında canavar bir yönü de vardır çünkü kuşlara kıymaktadır. Yazar tarafından beğenilmemektedir. 

MEKAN VE ZAMAN:

Öyküdeki zaman kesin olmamakla beraber güz mevsimi ve yaz mevsimlerine değinmiştir. Hikaye İstanbul Büyükada'’da geçmektedir.

DİL ve ÜSLUP

 • Hikaye kahraman anlatıcının bakış açısıyla yazılmıştır.1.tekil kişili (ben)anlatımı vardır. • Yazar tasvirlere ve gözlemlere sıkça yer vermiştir. “"Bir küçük koyun hemen beş on metre yukarısında, bir apartman terası kadar ufak bu kır kahvesinin tahta masaları üstünde hala karıncalar gezer. Hâlâ sinekler kahve fincanının etrafına konarlar.” "Kişiselleştirmelere yer verilmiştir. “Günün birinde gökyüzünde, güz mevsiminde artık esmer lekeler göremeyeceksiniz. Günün birinde yol kenarlarında, toprak anamızın koyu yeşil saçlarını da göremeyeceksiniz.” • Daha çok manologlar hakimdir.

ANAFİKİR – 

 Doğanın acımasız bir şekilde tahrip edilmesi ve bunun sonucunda gençlere kötü bir dünyanın miras kalacağı üzerinde durulmuştur. Doğanın, insan üzerindeki önemi büyüktür. Çimlere zarar vermek, kuşları öldürmek gibi kötü davranışlardan çocuklar uzak tutulmalı özendirilmemelidir. Doğanın tahrip edilişinde belli kuruluşlar gerekli önlemler almalı, engelleyici yönünde cezalar vermelidir. Herkes böyle yanlışlıklar karşısında gerekli yerlere başvurmalı hataların önüne geçmelidir.